پس از راه‌اندازی نسخه بتا پروتکل ارزیابی قابلیت بازیافت بسته‌بندی مبتنی بر فیبر اتحاد “چهار همیشه سبز”، با هانس ورتمن، رئیس و مشاور کسب‌وکار داخلی “چهار همیشه سبز” در گروه WEPA، و پیتر هنجسباخ، سرپرست پروژه و مدیر قابلیت بازیافت در Stora Enso آشنا شدیم. برای یافتن چگونگی توسعه پروتکل، همکاری که آن را تقویت می کند، چالش های موجود و مراحل بعدی.

می‌توانید کمی بیشتر در مورد مراحل طراحی پروتکل ارزیابی بازیافت بسته‌بندی مبتنی بر فیبر به من بگویید؟

هانس ورتمن: وقتی زنجیره ارزش ما گرد هم آمد و اتحاد “چهار همیشه سبز” را تشکیل داد، می‌دانستیم که یکی از اولین چالش‌ها برای کامل کردن دایره‌ای بسته‌بندی مبتنی بر الیاف این بود که ارزیابی مشترکی از قابلیت بازیافت نداشتیم و رویکردهای متفاوتی برای اندازه‌گیری داشتیم. قابلیت بازیافت مواد بسته بندی مبتنی بر فیبر

به همین دلیل است که ما یک گروه کاری خاص برای توسعه پروتکل ارزیابی قابلیت بازیافت بسته بندی مبتنی بر فیبر تشکیل دادیم. کارشناسان در سراسر زنجیره ارزش به شدت برای ایجاد یک پروتکل مبتنی بر اجماع با هدف دستیابی به پذیرش گسترده و پاسخی چابک به درخواست‌های فوری در بازار برای ارزیابی بازیافت‌پذیری هماهنگ در سراسر اروپا همکاری کرده‌اند.

ما بیش از ۵۰ آزمایش بازیافتی مواد بسته بندی مختلف – از تخته راه راه گرفته تا کاغذهای پوشش داده شده – را با استفاده از روش تست آزمایشگاهی بازیافت پذیری CEPI انجام دادیم و نتایج را تأیید کردیم.

سپس نتایج را ارزیابی کردیم و امتیازدهی را در پارامترهای کلیدی – چسبندگی ورق، رد درشت و ریز، و ناخالصی‌های بصری متعادل کردیم. از این طریق، ما توانستیم ابزاری ایجاد کنیم که بازده کلی مورد انتظار در فرآیند بازیافت آسیاب استاندارد برای یک ماده، به اضافه سایر پارامترهای کلیدی چسبندگی ورق و ناخالصی های بصری را محاسبه می کند تا امتیاز بازیافت کلی را برای بازیافت پذیری در یک استاندارد ایجاد کند. کارخانه.

من می خواهم کمی بیشتر در مورد جنبه مشارکتی بشنوم. داشتن نظرات کارشناسان مختلف در سراسر زنجیره ارزش چگونه کمک کرد؟

پیتر هنگسباخ: متحد کردن کارشناسان از کل زنجیره ارزش در یک گروه، بحث‌های جالب و دیدگاه‌های متفاوت زیادی را به همراه داشت. البته، یافتن مصالحه و نقاط مشترک بین اعضایی که بخش ها و صنایع مختلف را نمایندگی می کنند، چالش برانگیز بوده است. با این حال، ما فکر می‌کنیم که شامل همه دیدگاه‌ها و نظرات مختلف، که ارزش افزوده کلیدی اتحاد ۴ همیشه سبز است، اساسی است. ما یک رویکرد مبتنی بر علم روشن را در پیش گرفتیم، که به ما کمک کرد تا در مورد ابزاری به توافق برسیم که کل زنجیره ارزش مبتنی بر فیبر بتواند مفید و دقیق باشد.

هنگام توسعه این ابزار باید بر چه چالش هایی غلبه کنید؟

پیتر هنگسباخ: اول، ما با یک روش آزمایش آزمایشگاهی نسبتاً جدید کار کرده ایم – روش آزمایش آزمایشگاهی بازیافت پذیری CEPI. این بدان معناست که ما باید با روش ها و نتایج به دست آمده آشنا شویم. اطمینان از اینکه نتایج آزمایش بازیافت به‌دست‌آمده هم قابل تکرار و هم قابل تکرار هستند بسیار کار فشرده بود. شرح کار مفصل به عنوان یک سند راهنمای اضافی توضیح داده شد و چندین آزمایشگاه آزمایشی در سراسر اروپا در کار گنجانده شده است.

چالش دیگر تعیین اهداف و آستانه ها و وزن نسبی پارامترهای مختلف بوده است که هنگام ارزیابی قابلیت بازیافت به کار می روند. رسیدن به اجماع در مورد این ارزش‌ها برای کارشناسان سخت بوده است، اما ما از نتیجه راضی هستیم و مشتاقانه منتظر بازخورد در مورد این نسخه بتا هستیم.

این ابزار چگونه به رسیدن به هدف دستیابی به نرخ بازیافت ۹۰ درصدی تا سال ۲۰۳۰ کمک می کند؟

هانس ورتمن: نرخ بازیافت بسته‌بندی مبتنی بر فیبر ۸۲ درصد است (Eurostat، ۲۰۱۹)، بنابراین دلیل اینکه ما می‌خواهیم به هدف ۹۰ درصدی خود برسیم، بیشتر در مورد کامل کردن یک زنجیره ارزش دایره‌ای است تا رفع مشکل اساسی در محصولاتمان. که در حال حاضر پایدار هستند و در مقیاس بازیافت می شوند. بنابراین، با این پروتکل، ما یک گام مهم در یک جنبه برداشته ایم: هماهنگ کردن روش اندازه گیری و ارزیابی قابلیت بازیافت. این یک جزء کلیدی از رویکرد کلی “طراحی برای بازیافت” ما است. برای رسیدن به هدف ۹۰ درصدی ما، ادامه نوآوری کلیدی خواهد بود و این نوآوری را می توان با درک قوی از اینکه چگونه استفاده از مواد و اجزای مختلف بر قابلیت بازیافت راه حل های بسته بندی مبتنی بر فیبر تأثیر می گذارد، به کمال رساند.

همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که با توجه به طیف گسترده ای از راه حل های بسته بندی مبتنی بر فیبر، ممکن است نیاز به تطبیق فرآیندهای بازیافت برای افزایش نرخ بازیابی مواد داشته باشیم. در واقع، مقدار و تنوع بسته‌بندی‌های مبتنی بر الیاف در بازار به طور مداوم در حال رشد و پیچیده‌تر شدن است و صنعت یک رویکرد اروپایی هماهنگ برای ارزیابی قابلیت بازیافت بسته‌بندی‌های مبتنی بر الیاف را از دست داده بود.

این پروتکل یک ارزیابی هماهنگ و عینی و مقایسه مناسب راه حل های بسته بندی مبتنی بر فیبر مختلف برای بازیافت کارآمد را ممکن می سازد. در حالی که نسخه فعلی ارزیابی قابلیت بازیافت با استفاده از فناوری‌های آسیاب استاندارد را پوشش می‌دهد، نسخه‌های آتی که در حال حاضر در اتحاد “چهار همیشه سبز” توسعه می‌یابند، شامل ارزیابی‌های مناسب برای فرآیندهای دیگر با استفاده از فناوری‌های مختلف یا پیشرفته‌تر آسیاب می‌شوند. در واقع، هر بسته‌بندی مبتنی بر الیاف که برای بازیافت استاندارد نامناسب ارزیابی می‌شود، به‌طور بالقوه می‌تواند به طور بالقوه در کارخانه‌های جوهر‌زدایی شناور، کارخانه‌های بازیافت تخصصی، یا حتی کارخانه‌هایی که فرآیند خود را کمی برای بازیافت انواع خاصی از بسته‌بندی تطبیق داده‌اند، بازیافت شود.

مراحل بعدی پس از راه اندازی بتا چیست؟

پس از تکمیل، پروتکل یک جعبه ابزار جامع برای تقویت ارزیابی بازیافت و حمایت بیشتر از صنعت در معرفی بسته بندی های مبتنی بر فیبر به بازار سازگار با جامعه کم کربن و آب و هوای خنثی، همراه با سایر دستورالعمل هایی است که قبلاً توسط اتحاد ما منتشر شده است. : «دستورالعمل دایره‌ای بر اساس طراحی» و «راهنمای جمع‌آوری و مرتب‌سازی بهبودیافته بسته‌بندی‌های مبتنی بر فیبر برای بازیافت».

پیتر هنجسباخ: در حالی که این سند نتیجه یک همکاری و فرآیند ایجاد اجماع بین بیش از ۷۵ سازمان عضو “چهار همیشه سبز” است، هنوز همه پارامترهایی که به طور بالقوه بر ارزیابی بازیافت‌پذیری بسته‌بندی‌های مبتنی بر فیبر تأثیر می‌گذارند گنجانده نشده است. بنابراین، زمانی که کل زنجیره ارزش شروع به اعمال پروتکل برای اقلام و سناریوهای مختلف بسته‌بندی مبتنی بر فیبر کند، این سند مطابق با بازخورد کاربر و به‌روزرسانی‌های فنی بررسی و به‌روزرسانی می‌شود. بنابراین، از هرگونه بازخوردی در ۴evergreenalliance@gmail.com به اشتراک گذاشته می شود و برای نسخه های بعدی در نظر گرفته می شود.

این نسخه بتا از پروتکل ارزیابی قابلیت بازیافت عمدتاً بر ارزیابی با استفاده از فناوری کارخانه‌های بازیافت استاندارد (قسمت اول) تمرکز دارد، اما همچنین شرح کوتاهی از سایر فرآیندهای بازیافت موجود ارائه می‌دهد: آسیاب‌های فلوتاسیون-جوهر زدایی (قسمت دوم) و آسیاب‌های بازیافت تخصصی (بخش اول) III).

نسخه‌های بعدی این سند شامل ارزیابی مناسب بودن این فرآیندهای بازیافتی است که در حال حاضر در اتحاد ما توسعه یافته و قرار است در نیمه دوم سال ۲۰۲۳ منتشر شود.

افسانه ظاهری