پژوهشگران روسی، نوعی پوشش آنتی‌باکتریال برای محافظت از مواد غذایی ابداع کرده‌اند که قابل تجزیه زیستی است.

به گزارش ایسنا و به نقل از فری‌نیوز، پژوهشگران حوزه شیمی “دانشگاه دوستی ملل”(RUDN University) روسیه، نوعی پوشش آنتی‌باکتریال برای محصولات غذایی ابداع کرده‌اند. این پوشش، برای سلامتی انسان ضرری ندارد و یک لایه نازک و غیرسمی را شکل می‌دهد که قابل تجزیه زیستی است. این لایه، رنگ یا طعم خاصی ندارد و می‌تواند ماندگاری محصولات غذایی متفاوت را بین ۲/۵ تا هشت برابر افزایش دهد.

بسته بندی غذاها معمولا از ترکیبات شیمیایی مبتنی بر پلیمرهای مصنوعی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن ساخته می‌شوند. این مواد، برای محیط زیست مضر هستند و تجزیه آنها به زمان زیادی احتیاج دارد. بسته بندی مواد غذایی باید از غذا محافظت کند و مواد سمی که غذا را آلوده می‌کنند، در بر نداشته باشد. از سوی دیگر، این بسته بندی باید بدون این که ردی از خود در محیط زیست به جا بگذارد، تجزیه شود. پژوهشگران توانستند با استفاده از پلی‌ساکاریدها، چنین پوششی را برای بسته بندی موادغذایی ابداع کنند. پلی‌ساکاریدها، تاثیر منفی بر سلامت انسان ندارند و غیرسمی و قابل تجزیه زیستی هستند.

این پوشش‌های آنتی‌باکتریال، مبتنی بر “کیتوسان”(Chitosan) هستند. کیتوسان، نوعی پلی‌ساکارید است که در پوسته میگو و خرچنگ یافت می‌شود.

پژوهشگران در این پروژه، دو نوع از مشتقات کیتوسان موسوم به “SC-Na” و “TBC” را به کار بردند. ویژگی‌های آنتی‌باکتریال TBC، به آنتی‌بیوتیک‌های کنونی شبیه است. به گفته پژوهشگران، نانوذرات TBC که با ماتریس SC-Na ادغام شده‌اند، می‌توانند یک لایه نازک تشکیل دهند که محکمتر از شکل انفرادی این ترکیبات است و اکسیژن و بخار کمتری را به داخل راه می‌دهد.

“آندری کریتچنکوف”(Andreii Kritchenkov)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما تلاش کردیم تا مشتقات غیرسمی کیتوسان را که ویژگی‌های فوق‌العاده آنتی‌باکتریال دارند و شبیه به آنتی‌بیوتیک‌های تجاری هستند، ارائه دهیم. ما نشان دادیم که شاید بتوان از این ترکیبات، برای افزایش دوام و ویژگی‌های آنتی‌باکتریال این لایه محافظ استفاده کرد. این ماده‌، غیرسمی است و می‌تواند طول عمر مواد غذایی را افزایش دهد. ما با استفاده از این ترکیب توانستیم پوشش‌های غذایی چندمنظوره ابداع کنیم که ویژگی‌های آنتی‌باکتریال، محافظتی و مکانیکی بهبود یافته‌ای دارند.

پژوهشگران  برای آزمایش این پوشش به عنوان بسته بندی ، چندین موز را به مدت ۱۰ روز در آنها پیچیدند و طی دوره آزمایشی، وزن موزها، ویتامین C آنها و سطح انتشار دی‌اکسید کربن را اندازه‌گیری کردند.

این پارامترها پس از ۱۰ روز با نتایج به دست آمده از بررسی موزهایی بدون این پوشش مقایسه شد. موزهایی که در پوشش قرار داشتند، سه برابر کمتر از موزهای گروه دوم، وزن از دست داده بودند و میزان کاهش ویتامین C آنها نیز هشت برابر کمتر بود.

با توجه به نتایج به دست آمده، می‌توان گفت که پوشش‌های مبتنی بر کیتوسان، برای محافظت از محصولات غذایی مناسب هستند.

این پوشش‌ها پس از استفاده، بدون صدمه زدن به محیط زیست تجزیه می‌شود.

این پژوهش، در مجله “Food Packaging and Shelf Life” به چاپ رسید.

مهتاب موید