CHAMPAIGN، Ill. – سه دانش آموز دور یک دستگاه چاپ آهنی قدیمی در آزمایشگاه Champaign-Urbana Community Fab جمع می شوند و آماده می شوند تا با استفاده از فناوری قرن نوزدهم چاپ کنند. چاپخانه از هر سه دانشجو می خواهند که آن را اداره کنند.

یکی از دانش‌آموزان از یک غلتک برای پخش جوهر در سراسر نوع نشسته روی تخت پرس استفاده می‌کند. دیگری کاغذ را در راهنماهایی قرار می دهد که آن را در جای خود نگه می دارد، سپس آن را با یک فریسکت می پوشاند – یک تکه مقوا با منافذ بریده شده در آن برای جلوگیری از لکه دار شدن جوهر مناطقی از کاغذ که قرار نیست چاپ شوند.

شاگرد سوم دسته ای را می چرخاند تا بشقاب کاغذ را در جای خود بغلطاند، سپس بازوی پرس را می گیرد تا آن را روی کاغذ بیاورد. همانطور که دوباره بلند می شود، یک عدد سیاه واضح “۸” را نشان می دهد که روی کاغذ چاپ شده است.

رایان کوردل، استاد علوم اطلاعات و زبان انگلیسی در دانشگاه اوربانا شامپین و مورخ کتابی که به مطالعه چگونگی شکل‌دهی فناوری‌ها به معانی می‌پردازد، می‌گوید: پرس‌ها همان طراحی پرس‌های چوبی را دارند که از رنسانس تا قرن ۱۹ استفاده می‌شد. متن ها
این پرس برای بیش از ۵۰ سال برای کلاس های چاپگری U. of I. استفاده می شد. سپس به دانشکده علوم اطلاعات منتقل شد و در آنجا به مدت ۱۵ تا ۲۰ سال در کنار نمایشی درباره تاریخچه اطلاعات قرار داشت.

او در یک راهرو به عنوان یک قطعه موزه نشسته بود. کوردل می‌گوید: شکل فوق‌العاده‌ای داشت.
او درخواست کرد که از آن برای کلاس های خود استفاده کند و به آزمایشگاه Fab در محوطه دانشگاه منتقل شد و با یک کمربند پارچه ای جدید بازسازی شد.

کوردل یک استودیوی هنری کتاب تجربی در آزمایشگاه فاب با پرس دستی مرمت شده و دو دستگاه پرس دیگر ایجاد کرده است. او این استودیو را Skeuomorph Press نامید و به یک عنصر طراحی از یک شی یا رسانه قبلی که در رسانه جدید گنجانده شده بود اشاره کرد تا به کاربران کمک کند تا عملکرد آن را درک کنند.

کوردل می‌گوید: «برای من، هدف چاپخانه‌ای مانند ما در Skeuomorph این است که به دانش‌آموزان کمک کند تا بفهمند طراحی و مفروضات رسانه‌های معاصر از کجا می‌آیند.

دانشجویان تحصیلات تکمیلی که کار با دستگاه چاپ را یاد می گیرند بخشی از کلاسی هستند که توسط پروفسور انگلیسی لوری نیوکمب تدریس می شود. آنها به نوبت در هر کاری به کار چاپ می پردازند، و کاغذ تازه جوهر شده را قبل از چاپ دیگری روی قفسه خشک کن قرار می دهند.
کوردل از این استودیو برای دو کلاس ترم بهار استفاده خواهد کرد – یک کلاس انگلیسی در زمینه هنرهای کتاب که در آن دانش آموزان کتاب های خود را طراحی و چاپ می کنند، و یک کلاس علوم اطلاعات در مورد تاریخ فناوری، از چاپ تا برنامه نویسی.

من می‌خواهم دانش‌آموزان به معنای واقعی کلمه به فناوری تاریخی دست پیدا کنند. کوردل می‌گوید، به‌جای صحبت در مورد نحوه کار چاپ، دانش‌آموزان این کارها را انجام می‌دهند – چاپ کردن، صحافی کتاب و استفاده از فناوری رایانه.

دانش‌آموزان دیگر در حالی که منتظر نوبت خود برای کار با دستگاه هستند، نوع تنظیم را تمرین می‌کنند. کوردل نوعی را انتخاب می‌کند که برخی از دانش‌آموزان مونتاژ کرده‌اند و «مبلمان» را اضافه می‌کند – تکه‌های چوبی که برای اعمال فشار برای محکم نگه داشتن نوع در جای خود در قاب استفاده می‌شود تا در طول فرآیند چاپ حرکت نکند.

او می‌گوید: «ما در اصل در حال مونتاژ یک پازل کوچک هستیم.

سپس از یک «کوین» استفاده می‌کند، یک میله فلزی که می‌توان آن را گسترش داد تا نوع در جای خود قفل شود. وقتی کارش تمام شد، کوردل قاب را برمی دارد و به صورت عمودی نگه می دارد. دانش‌آموزان تماشا می‌کنند که آیا فشار قطعات تایپ را در جای خود نگه می‌دارد یا از کادر بیرون می‌افتند.
سپس کوردل یکی از پرس‌های دیگر را نشان می‌دهد، دستگاهی از نوع تاشو که یک نوآوری در قرن نوزدهم است و به جای سه نفر، به یک نفر نیاز دارد تا از آن استفاده کند.

او می‌گوید: «این یک دستگاه بسیار steampunk است.
کوردل لکه‌ای از جوهر نارنجی مایل به قرمز را روی یک دیسک فلزی می‌ریزد. چرخ بزرگی را در کنار پرس به جلو هل می‌دهد تا آن را راه‌اندازی کند و سپس با پمپ کردن یک پایه پا برای حرکت چرخ آن را به کار می‌اندازد. همانطور که او این کار را انجام می دهد، غلتک ها در سراسر دیسک حرکت می کنند، با جوهر پوشانده می شوند و سپس روی نوعی که به صورت عمودی در یک قاب فلزی به نام تعقیب نشسته است غلت می زنند و آن را جوهر می کنند.
کوردل از یک اهرم در کنار پرس استفاده می کند تا کاغذ را بر خلاف نوع جوهردار حرکت دهد. سپس هر دانش آموز به نوبت دستگاه پرس را اداره می کند و برگه ای را با نام مستعار کلاس خود، «Early ModBod Squad» چاپ می کند.

کوردل می گوید: «یکی از دلایلی که من واقعاً این کار را دوست دارم این است که جایی بین هنر و مهندسی است. “این خلاقانه است اما همچنین بسیار دقیق.”

افسانه ظاهری