تیمی از دانشمندان از دانشگاه راتگرز و هاروارد اخیراً یک بسته بندی مواد غذایی با اسپری قابل تجزیه زیستی ساخته اند. محققان بر این باورند که این بسته بندی می تواند ماندگاری مواد غذایی را حفظ کند، ضایعات مواد غذایی و پلاستیک را کاهش دهد و ایمنی غذا را افزایش دهد.

بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) در سال ۲۰۱۸، ایالات متحده ۳۵٫۷ میلیون تن پلاستیک تولید کرد. این معادل تقریباً ۶٫۱ میلیون فیل نر است که هر کدام شش تن یا ۱۳۰۰۰ پوند وزن دارند. تا سال ۲۰۱۸، بیش از ۷۵ درصد از پلاستیک های تولید شده در ایالات متحده به محل دفن زباله ها ختم شد. و طبق تحقیقات منتشر شده در دنیای ما در داده ها، بسته بندی های پلاستیکی منبع اصلی تولید زباله های پلاستیکی در جهان است.

هویبین چانگ، محقق مهندسی زیستی در دانشگاه هاروارد که در توسعه لفاف نقش داشته است، می گوید: «ضایعات مواد غذایی و ایمنی مواد غذایی یکی از نگرانی های اصلی در جامعه ما به خصوص در دوره COVID-19 است. چانگ توضیح می‌دهد که امروزه بیشتر بسته‌بندی‌های مواد غذایی غیرقابل تجزیه زیستی هستند که منجر به آلودگی محیط زیست می‌شود.

اسپری روی ماده اصلی لفاف، پولولان است، فیبر خوراکی که سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) «به طور کلی [ها] را ایمن می‌شناسد» (GRAS). مخلوط پلیمر زیست تخریب پذیر و حلال های غیر سمی را می توان با آب شستشو داد.

چانگ می‌گوید: «هدف پروژه [پوشش اسپری] بهبود ماندگاری مواد غذایی با مقدار کمتر [از] پوشش‌های ضد میکروبی با استفاده از فرآیندهای سبز است.

لفاف اسپری هنوز در مراحل اولیه توسعه فناوری است

اما Nishad Jayasundara، سم شناس زیست محیطی در دانشگاه دوک که در این مطالعه شرکت نداشت، می خواهد تحقیقات بیشتری در مورد چگونگی تجزیه این مواد و تأثیرات زیست محیطی آنها ببیند. به گفته جایاسوندرا، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا روش “شستشو” دور ریختن لفاف اسپری باعث می شود مواد اولیه غیر سمی به روش های بالقوه مضر تجزیه شوند یا خیر، مورد نیاز است.

لفاف اسپری هنوز در مراحل اولیه توسعه فناوری است، اما تیم تحقیقاتی راتگرز قصد دارد این فرآیند را افزایش دهد. آنها می خواهند اطمینان حاصل کنند که لفاف مقرون به صرفه و مناسب با استانداردهای تجهیزات فعلی صنعت است. سپس محققان بازاریابی لفاف را برای شرکت ها و مشتریانی که مایل به جذب هزینه های نسبتاً بالاتر این نوآوری هستند، آغاز می کنند.

Ritva Krist، مدیر بازاریابی در استارت‌آپ آلمانی، بدون ردیابی، می‌گوید: «کاغذ اسپری یک اختراع بسیار امیدوارکننده با پتانسیل زیادی برای تأثیرگذاری است». Traceless جایگزین های بسته بندی پایداری را برای پلاستیک های معمولی و پلاستیک های زیستی ایجاد می کند که می توانند در چرخه مواد طبیعی ادغام شوند. کریست می‌گوید، هدف این شرکت جایگزینی پلاستیک در بسیاری از محصولات ممکن برای کاهش میزان پلاستیکی است که به طبیعت می‌رسد.

با این حال، او تأکید می کند که برای به حداقل رساندن مصرف بسته بندی پلاستیکی ما به بیش از یک راه حل نیاز است. دیدن پیشرفت هایی مانند لفاف اسپری جدید به ما انگیزه و باور می دهد که با هم می توانیم جهانی بدون آلودگی و زباله بسازیم.

کریست می‌گوید که همه جایگزین‌های بسته‌بندی پلاستیکی آن‌طور که بسیاری از شرکت‌ها ادعا می‌کنند پایدار نیستند، که منجر به سردرگمی در میان مصرف‌کنندگان می‌شود و منجر به «شک‌گرایی و عدم پذیرش، به‌ویژه برای راه‌حل‌های پلاستیک‌های زیستی» می‌شود.

اثربخشی پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر

مطالعه‌ای که اخیراً در بریتانیا انجام شد و در مورد ارزیابی تأثیر و اثربخشی پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر و قابل کمپوست در کمپوست خانگی انگلستان انجام شد، نشان داد که ۶۰ درصد «بسته‌بندی‌های کمپوست‌پذیر» به طور کامل در کمپوست خانگی تجزیه نمی‌شوند. علاوه بر این، برچسب‌گذاری جایگزین‌های پلاستیکی به عنوان «پایدار»، منابع و انرژی مورد نیاز برای تولید این اشکال بسته‌بندی را در نظر نمی‌گیرد.

و Beyond Plastics، یک پروژه سراسری مستقر در کالج بنینگتون در بنینگتون، ورمونت گزارش می‌دهد که بسیاری از مواد کمپوست‌پذیر و زیست‌پلاستیک‌ها نسبت به پلاستیک، گازهای گلخانه‌ای بیشتری تولید می‌کنند، در حالی که اغلب به مواد سمی پر و پلی فلوئوروآلکیل (PFAS) نیز متکی هستند – همچنین به عنوان “مواد شیمیایی برای همیشه” شناخته می‌شوند.

در همین حال، طبق مقاله ای که در Science Advances منتشر شده است، تنها ۹ درصد از پلاستیک های جهانی بازیافت می شوند. چالش‌های برخورد با استانداردهای مختلف پلاستیک، هزینه‌های مرتبط با بازیافت و کاهش کیفیت هر بار که پلاستیک در طول فرآیند بازیافت ذوب می‌شود، همگی به این نرخ پایین کمک می‌کنند.

کریست می‌گوید که برای کمک به مصرف‌کنندگان در جایگزینی، برچسب‌ها و گواهی‌های متعدد بسته‌بندی مواد غذایی پلاستیکی، ارتباطات و بازاریابی پیرامون جایگزین‌های جدید و پایدار برای بسته‌بندی پلاستیکی باید بسیار واضح‌تر باشد. او می گوید که این شامل تقویت استفاده چندگانه از محصولات، افزایش بازیافت، و بهبود سیستم های جمع آوری و دفع زباله است.

کریست همچنین می‌گوید که مهم است که جایگزین‌های مواد کمپوست‌پذیر و جامع‌تری را اتخاذ کنیم که در هنگام سوزاندن دی اکسید کربن اضافی منتشر نکنند – به ویژه برای بسته‌بندی‌هایی که غیرقابل بازیافت هستند.

افسانه ظاهری