هر زمان موضوع جدیدی درباره موضوع اکتشافات فضایی منتشر می شود ، به شما کمک می کند تا درک راجع به آن موضوع را به جلو ببرید ، حتی اگر خود به طور مستقیم به پیشرفت تحقیقات کمک نکند.

بنابراین اگر به طور کلی به اکتشافات قمری ، یا به طور کلی تولید مواد افزودنی علاقه مند هستید ، ممکن است به یک مقاله مروری جدید از یک تیم در موسسه علوم و فناوری Skolkovo علاقه مند باشید. این مقاله وضعیت فعلی هنر در فناوری تولید افزودنی (AM) و چگونگی کاربرد آن در ساخت ابزارها و ساختارهای مفید در سطح ماه را بررسی می کند.چاپ سه بعدی نیز از این قاعده مستثنی نیست …

در هنگام تلاش برای استفاده از فناوریهای AM خارج از جهان ، ملاحظات اضافی زیادی وجود دارد ، از جمله مصرف انرژی ، جاذبه زمین (یا کمبود آن) و وزن / ابعاد دستگاه. نویسندگان اظهار داشتند که بعید به نظر می رسد که هر فناوری AM در همه شرایط روی سطح ماه قابل استفاده باشد و معتقدند ترکیبی از فن آوری های مختلف از جمله پخت و استریولیتوگرافی وجود خواهد داشت.

فرآیند دوم ، که معمولاً برای ساخت سرامیک و نیمه هادی استفاده می شود ، همچنین مرکز تحقیقات انجام شده توسط همان تیم است. آنها مقداری شبیه ساز سنگ سنگ قمری را با هدف چاپ آن در ساختار؛ خریداری کردند.

ابتدا آنها باید شبیه ساز را به نوعی ماده اولیه تبدیل کنند که برای چاپ مفید باشد. آنها ترجیح دادند خمیر را با مخلوط کردن آن با مایع درست کنند ، که منجر به تولید ماده ای می شود که می تواند با استفاده از استریولیتوگرافی اکسترود شود.

چاپ مواد نیز خیلی چالش برانگیز نبود ، زیرا قطعات مونتاژ شده از نظر ساختار مفید نبوده اند ، اما حداقل قابل تشخیص هستند. ذکر این نکته حائز اهمیت است که کل فرآیندی که تیم طی کرد ، منحصراً بر روی زمین و با گرانش ، منابع تغذیه و تجهیزات قابل خریداری بدون نیاز به انفجار آن در فضا انجام شد

بدیهی است که هنوز کارهای زیادی برای انجام کارهای واقعی در ماه وجود دارد. انجام این کار با شبیه ساز اولین قدم عالی در این مسیر است و یک مقاله خلاصه در طولانی مدت وقتی که به جذب بیشتر افراد به دنیای چاپ سه بعدی با استفاده از مواد موجود در فضا کمک کند ، حتی یک منبع با ارزش تر باشد.

مهتاب موید