این روزها در بین اخبار بسته بندی خبری از صنعت بسته بندی آدمی را خشنود می کند.

در این اخبار از خوراکی بودن بسته بندی برخی از محصولات نیز صحبت به میان آید. مثلا لبنیاتی که بسته بندی آن خوراکی بوده و از پروتئین کازئین شیر ساخته می شود.
کازئین مزه‌ای ندارد، اما اگر شما آن را مصرف‌ نکنید، قابلیت زیست‌تخریب‌پذیری ندارد. مزیت دیگر بسته بندی کازئینی این است که مانع بهتری برای اکسیژن نسبت به پلاستیک معمولی ایجاد می‌کند.

وقتی غذا را در یک بسته بندی پلاستیکی قرار می‌دهید به سرعت با اکسیژن ترکیب می‌شود و به آن مزه کهنگی می‌دهد. اما پلاستیک بر پایه پروتئین این‌گونه عمل نمی‌کند و بسیار بهتر مانع اکسیژن می‌شود.

بسته بندی‌ای که بتواند غذا را تازه نگه دارد، می‌تواند به کاهش این میزان غذای ضایع‌شده کمک کند.

بسته‌ بندی کازئینی در آب حل می‌شود و این موضوع لفاف را برای استفاده در انواع سوپ و کافی ایده‌آل می‌کند. بسته بندی می‌تواند به شکل مستقیم در آب داغ قرار داده شود تا حل شود، بدین شکل هیچ زباله‌ای هم تولید نمی‌شود!
کازئین همچنین می‌تواند به عنوان اسپری روی غذاهایی مانند غلات فرآوری شده صبحانه (برشتوک) پاشیده شود و به‌عنوان یک پوشش مانع کاهش تردی آن شود. امروزه کارخانجات تولید غلات صبحانه از شکر برای این کار استفاده می‌کنند.

با استفاده از این نوع بسته بندی نه تنها دیگر به لفاف بسته بندی وابسته نخواهیم بود بلکه دنیای بهتری برای آیندگان به ارث می گذاریم.
هزینه تولید پلاستیک این ماده مضرر طبیعت ولی ماده ضروری برای بسته بندی بسیار پایین است.

البته مزایایی پلاستیک مثل انعطاف پذیری برای شکل دهی و چاپ پذیری آسانش باعث شده بیشتر از مواد دیگر مورد اصتفاده قرار گیرد. اما بازیافت این مواد ۱۰۰۰ سال زمان می برد تا به صورت کامل تجزیه شود.

البته این نوع بسته بندی در کشورهایی که تولید شیر آنها مازاد است استفاده خواهد شد.

مهتاب موید