تبلیغات، نوعي ارتباط است که مشتريان بالقوه را به خريد يا مصرف بيشتر يک محصول يا کالاي ويژه ترغيب مي‎کند.

بسياري از تبلیغات، در جهت افزايش مصرف کالاهايي با تقويت «تصوير برند» و «وفاداري به برند» طراحي و گسترش مي‎يابد.

به همين منظور، گاهي اوقات، تبلیغات، پيام جالب خود را در قالب اطلاعات واقعي عرضه مي‎کنند.

از جمله رسانه‎هايي که براي تحويل اين پيغام‎ها مورد استفاده قرار مي‎گيرد، مي‎توان به تلويزيون، راديو، روزنامه، مجلات، اينترنت، بيلبورد و… اشاره کرد.

غالباً تبلیغات از طريق يک آژانس تبلیغاتی و از طريق يک شرکت يا سازمان انجام مي‎گيرد.
تبلیغات را مي‎توان بر روي صندلي‎هاي فروشگاه‎ها، ديوار فرودگاه‎ها، اتوبوس‎ها، پيغام‎هاي تلفني، اماکن عمومي و … مشاهده کرد.

همچنين امکان مشاهده تبلیغات به صورت سمعي، بصري و اطلاعات چاپ شده نيز وجود دارد.

سازمان‎ها و تشکيلاتي که هزينه‎هاي بالايي را به امر تبلیغات اختصاص مي‎دهند تمايل به فروش محصولات و خدماتي دارند که فروش آنها با محدوديت مواجه است.

البته نمي‎توان سازمان‎هاي غيرانتفاعي را در حيطه علاقه مندان به تبلیغات قرار داد، بلکه اين سازمان‎ها در زمره حالت‎هاي آزاد تبلیغات جاي دارند.

بر اساس آمارهاي ارائه شده، در سال‎هاي اخير، هزينه صرف شده براي تبلیغات با افزايش چشمگيري مواجه بوده است.
بر اساس اين آمار، در سال ۲۰۰۶ ميلادي، در ايالات متحده آمريکا، حدود ۱۵۵ ميليارد دلار براي تبلیغات هزينه شده است،
اين ميزان در سراسر جهان حدود ۳۸۵ ميليارد دلار بود.
پيش بيني مي‎شود که تا سال ۲۰۱۰ ميلادي، هزينه تبلیغات در سراسر دنيا به حدود ۵۰۰ ميليارد دلار برسد.
از آنجا که تبلیغات ، يکي از ضرورت‎هاي پيشرفت اقتصادي محسوب مي‎شود.
درنتيجه، امکان انجام تبلیغات ، بدون هزينه‎هاي اجتماعي وجود ندارد.

تبلیغات ، تمام اماکن عمومي را مورد هجوم قرار داده و همانند يک ويروس در همه جا گسترش يافته است.

تاريخچه تبلیغات

پيغام‎هاي تجاري و مناقشات سياسي در دنياي اعراب باستان وجود داشته است.
مصريان قديم براي خلق پيام‎هاي تبلیغاتی و پوسترهاي ديواري از پاپيروس استفاده مي‎کردند؛
چنين تبلیغاتی در يونان و روم باستان نيز به چشم مي‎خورد.
تبلیغات تجاري به صورت نقاشي‎هاي ديواري يا سنگي نيز يکي ديگر از انواع تبلیغات در دنياي باستان بود.
هنوز هم نمونه‎هاي متعددي از آنها را مي‎توان در آسيا، آفريقا و آمريکاي جنوبي مشاهده کرد.
تاريخچه نقاشي‎هاي ديواري به نقاشي‎هاي هنر صخره‎اي در هندوستان در ۴۰۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح باز مي‎گردد.

به موازات گسترش و پيشرفت نقاشي در قرون پانزدهم و شانزدهم ميلادي، تبلیغات نيز گسترش يافت.
اولين تبلیغات کاغذي در يک هفته نامه در انگلستان و در قرن هفدهم ميلادي صورت گرفت.
اين تبلیغات اوليه عمدتاً براي تبليغ کتاب‎ها و روزنامه‎هايي مورد استفاده قرار مي‎گرفتند.
با پيشرفت‎هاي صورت گرفته در دستگاه‎هاي نقاشي هماهنگ بودند.

با اين حال، نوعي تبلیغات موسوم به تبلیغات Quack، يکي از مشکلاتي بود که قوانين مربوط به مفهوم تبلیغات را شامل مي‎گرديد.
پس از پيشرفت‎هاي چشمگير اقتصادي در خلال قرن نوزدهم ميلادي، تبلیغات نيز کاملاً گسترش يافت.
در ايالات متحده آمريکا، موفقيت اين نوع تبلیغات به پيشرفت تبلیغات مبتني بر پست منجر گرديد.

در ژوئن ۱۸۳۶ ميلادي، روزنامه فرانسوي La Presse، اولين روزنامه‎اي بود .
نسبت به چاپ تبلیغات در روزنامه خود اقدام کرد تا تعداد خوانندگان و سود خود را افزايش دهد.
اين فرمول به زودي توسط ساير نشريات و روزنامه‎ها نيز اجرا شد.
در سال ۱۸۴۰ ميلادي، «ولني پالمر»، يک آژانس تبلیغاتی را در «بوستون» راه اندازي کرد.
در همان سال، «چارلز-لوئيس هاواس» نيز آژانس خبري خود را گسترش داده و يک گروه تبلیغاتی را در اين کشور سازماندهي کرد.

تبلیغات در قرن بیستم

در ابتداي قرن بيستم، گزينه‎هاي زيادي براي حضور زنان در عرصه تبلیغات فراهم گرديد؛ اما با اين حال، تبلیغات هنوز چندان گسترش نيافته بود.
از آنجا که زنان نقش مهمي را در خريد اجناس خانه ايفا مي‎کردند، تبليغ کنندگان به اهميت اين مسئله واقف شده
در نتيجه، حضور زنان در عرصه تبلیغات گسترش يافت.

تبلیغات در دهه ۱۹۲۰

پس از شروع به کار ايستگاه‎هاي مختلف راديويي در دهه ۱۹۲۰ ميلادي، برنامه‎هاي آنها نيز متنوع شدند.
اين بدان دليل بود که اولين ايستگاه‎هاي راديويي که توسط توليدکنندگان تجهيزات راديويي ايجاد شدند، طرح‎هاي گسترده‎اي را براي فروش راديو به مصرف کنندگان ارائه کردند.
پس از مدتي، بسياري از سازمان‎هاي غيرانتفاعي، تصميم گرفتند تا ايستگاه‎هاي راديويي براي خود تاسيس نمايند.
اين سازمان‎ها براي تامين حامي مالي (اسپانسر) خود، طرحي تدوين کردند: شرکت‎ها هزينه آن شبکه راديويي را تامين نموده و در عوض، در آغاز و پايان برنامه، نام شرکت آنان به همراه محصولات آن شرکت ذکر شود.
اما مالکان ايستگاه‎هاي راديويي به زودي دريافتند که با فروش حق اسپانسري خود مي‎توانند سود بيشتري به دست آورند.

تبلیغات در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰

در دهه‎هاي ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ ميلادي، اقدامات مشابهي در تلويزيون صورت گرفت.
بين کساني که مي‎خواستند راديو را به وسيله‎اي تجاري تبديل کنند و کساني که معتقد بودند راديو بايد فقط يک ابزار اطلاع رساني باشد، مناقشات سختي آغاز شد.
بريتانيا به دنبال منبعي براي تامين هزينه‎هاي BBC بود و ترجيح مي‎داد که اين منبع مالي، يک شرکت خصوصي باشد.

در اوايل دهه ۱۹۵۰ ميلادي، شبکه تلويزيوني Dumont به منظور افزايش تعداد اسپانسرهاي خود، زمان تبلیغات خود را در معرض فروش قرار داد.
پيشتر، اين شبکه در جذب اسپانسر براي برنامه‎هاي خود با مشکل مواجه بود؛
در نتيجه، تصميم گرفت براي جبران خسارت‎هاي خود، تعدادي از بلوک‎هاي تبلیغاتی را به فروش برساند.
اين اقدام شبکه Dumont، مبنايي براي ايجاد صنعت تلويزيون تجاري در ايالات متحده آمريکا شد.
در پاره‎اي اوقات، اسپانسرها نفوذ زيادي بر روي اجراي برنامه‎ها و زمان پخش آنها داشتند.

تبلیغات در دهه ۱۹۶۰

در دهه ۱۹۶۰ ميلادي، شاهد تحولات گسترده‎اي در عرصه تبلیغات بوديم.
در اين دهه، شيوه‎اي مدرن ابداع شد که ايجاد پيام‎هاي ناخواسته‎اي را به دنبال داشت.

اين شيوه، بينندگان را وسوسه مي‎کرد تا نسبت به خريد کالاي تبليغ شده اقدام کنند.
اقدامات تبلیغاتی شرکت «فولکس» با مضاميني همچون «سريعاً تصميم بگيريد» و «ليمو» (که براي تشريح ويژگي‎هاي ظاهري اتومبيل مورد استفاده قرار مي‎گرفت)، در دوره تبلیغات مدرن ابداع شد که موقعيت يا حالت فروش ويژه‎اي را تبليغ مي‎کرد که حاوي مجموعه‎اي از عقايد ويژه در مورد يک برند خاص بود.
به طوري که تاثير عميقي را در ذهن خواننده يا بيننده به وجود مي‎آورد.
در تبلیغات آمريکايي، از اين دوره تحت عنوان «تحول خلاقانه» ياد مي‎شود.
اين اصطلاح را «بيل برنباخ»، با تحولاتي که در حيطه تبلیغات شرکت «فولکس»، به وجود آورد، ابداع کرد.

در اواخر دهه‎هاي ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ ميلادي، تلويزيون‎هاي کابلي و به ويژه تلويزيون‎هاي MTV پا به عرصه وجود گذاشتند.

تبلیغات رسانه

تلويزيون‎هاي MTV، نوع جديدي از تبلیغات را پايه گذاري کردند:

مصرف کننده، بيشتر تحت تاثير پيام‎هاي تبلیغاتی قرار مي‎گرفت و خود محصول، مورد توجه چنداني قرار نمي‎گرفت.
به موازات گسترش و پيشرفت سريع و چشمگير تلويزيون‎هاي کابلي و شبکه‎هاي ماهواره اي، شبکه‎هايي تاسيس شدند.
تمام برنامه‎هاي خود را به تبلیغات معطوف کردند که از جمله مهمترين آنها مي‎توان به شبکه‎هاي ماهواره‎اي QTV، شبکه خريد خانگي و Shop TV اشاره کرد.

بازاريابي از طريق اينترنت، موسوم به بازاريابي اينترنتي، موقعيت‎هاي ويژه‎اي را در اختيار تبليغ کنندگان قرار داد و در پيشرفت بسيار چشمگير Dot com در دهه ۱۹۹۰ ميلادي، نقش عمده‎اي را ايفا کرد.
تمام شرکت‎هايي که منحصراً در زمينه تبلیغات فعاليت مي‎کردند، هر چيزي را در شبکه اينترنت، که دسترسي به آن، نامحدود و مجاني بود، تبليغ کردند.
با شروع قرن بيست و يکم، تعدادي از وب سايت‎ها، از جمله موتور جستجوي «گوگل»، با تاکيد بر جنبه‎هاي مختلف، تغييراتي را در عرصه تبلیغات آنلاين به وجود آوردند.
اين مسئله به انجام تلاش‎هاي مشابه و افزايش تعامل به تبلیغات تعاملي منجر شده است.

سهم هزينه تبلیغات متناسب با GDP، تغييرات ناچيزي را در رسانه‎ها به وجود آورده است.
مثلاً در سال ۱۹۲۵ ميلادي، روزنامه‎ها، مجلات و پوسترها، مهمترين ابزار تبلیغاتی محسوب مي‎شدند.
در سال ۱۹۹۸ ميلادي، راديو و تلويزيون، جايگزين اين ابزار شده و به مهمترين رسانه‎هاي تبلیغاتی بدل گشتند.

تبلیغات بيلبورد سيار

بيلبوردهاي سيار، نوعي چالش تبلیغاتی هستند که تنها هدف آنها انجام تبلیغات در مسيرهاي انتخاب شده توسط متقاضيان است، پيش از آنکه يک چالش تبلیغاتی آغاز شود.

نمايش‎هاي سيار، در موقعيت‎هاي گوناگون در مناطق شهري در نقاط مختلف جهان مورد استفاده قرار مي‎گيرند

که از مهم‎ترين آنها مي‎توان به موارد ذيل اشاره کرد:

• تبلیغات هدف
• تبلیغات يک روزه و بلند مدت
• وقايع ورزشي
• افتتاح فروشگاه‎ها يا ساير وقايع مشابه تبلیغاتی
• تبلیغات گسترده توسط شرکت‎هاي کوچک

ادامه دارد…

بیشتر بخوانید

مهتاب موید