اصول چاپ دیجیتال - نرم افزار چاپي و راهبرهاي چاپگر - اخبار چاپ ، اخبار تبلیغات ، اخبار نشر و اخبار بسته بندی
×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true
true

ویژه های خبری

false
true
true
اصول چاپ دیجیتال – نرم افزار چاپي و راهبرهاي چاپگر

نرم افزار چاپ به شما اجازه میدهد تا با چاپگر خود وارد تعامل شوید و به آن دسترسی پیدا کنید.
قبل از این که شما بتوانید کار چاپ خود را از طریق یک برنامهی طراحی، نقاشی، پردازش تصویر یا صفحهآرایی انجام دهید، برنامهی نرمافزاری چاپگر باید بدرستی از طریق یک سیدی که همراه چاپگر است، بر روی رایانه نصب شده باشد.

هر دستگاه چاپی برای اجرای سیستم عملیاتی ویژهی رایانهای به راهبر یا درایور چاپگر «printer driver» ویژهای نیاز دارد. (توجه کنید که این سیستم عملیاتی رایانهی شماست که باید با چاپگر هماهنگ شود و نه نرمافزار کاربردی) شما برای این که از تمامی ویژگیهای چاپگر خود پشتیبانی کنید، (انتخاب کاغذ، سطح کیفیت و غیره) باید راهبر یا درایور مناسبی برای چاپگرتان انتخاب کنید.

بدین ترتیب قادر خواهید بود به موتور چاپی بگوئید که چگونه به درستی دادههای دیجیتالی تصویر را به اجرا گذارد. اگر شما سیستم عملیاتی خود را تغییر دهید، ممکن است نیاز داشته باشید که یک راهبر چاپی به روز نصب کنید که معمولا میتوانید آن را از وبسایت سازندهی چاپگر دانلود نمایید.

چاپ عکس

وقتی شما گزینهی «چاپ» را از فایل منوی کاربردی خود انتخاب میکنید، آنچه به دست میآورید مجموعهای از صفحات منو و جعبههای دیالوگی (dialog boxes) برای آن راهبر چاپگر مخصوص است . اگر شما یک دستگاه چاپی پست اسکریپت داشته باشید، نیاز دارید که از یک رهبر یا درایور پست اسکریپت استفاده کرده و آن را انتخاب نمایید.

پس از اینکه شما انتخابهای خود را انجام دادید و دگمه «ok» یا «چاپ» را فشار دادید، نرمافزار چاپی، دادههای دیجیتالی فایل را به شکلی در میآورد که چاپگر بتواند از آن برای به وجود آوردن تصویر روی کاغذ استفاده کند.

هر چند، تمامی چاپگرهای جوهرافشانی، نرمافزار مخصوص به خود را دارند، ممکن است بارها پیش آمده باشد که شما بخواهید راهبر یا درایور به کار گرفته شده را کنار بگذارید و از یک راهبر تخصصی استفاده کنید. بسیاری از این راهبرها در قالب ریپها raster image processors) SRIP) مطرح میشوند. ریپها عملیاتی را ارائه میدهند که راهبرهای (driver) معیوب قادر به انجام آن نیستند. برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی RIP و دیگر نرمافزارهای تخصصی چاپ به فصل ۶ و فصل ۱۱ از کتاب چاپ دیجیتال رجوع کنید.

مقایسهی فناوریهای چاپ دیجیتال

هنرمندان از گذشته مواد و تکنیک های جدید چاپ را آزمایش کردهاند و فهرست کردن آنها کار وقتگیری است؛ اما جریان خلق تصاویر چاپی با کیفیت بالا، برای اکثر هنرمندان و عکاسان امروز، حول چهار فناوری یا متد خروجی اصلی میگردد:

چاپ عکس دیجیتالی، تصعید (sublimation) رنگی، الکتروفتوگرافی و جوهرافشان. برای اطمینان حاصل کردن، فرآیندهای دیجیتالی دیگری هم وجود دارد که یک هنرمند عکاس میتواند از آنها استفاده کند (به عنوان مثال چاپ جوهرافشان براساس مادهی حلال و یوویدار و ترسیمپذیر، الکترواستاتیک یا «ای-استات» از چاپخانههای لیتوگرافی، انتقال موم و رزین حرارتی و ریپروگرافیکهای اوزالید) اما این فناوریها بسیار پیچیدهتر، گرانتر و از نظر کیفی بسیار پایینترند در نتیجه در این مبحث به آنها نمیپردازیم.

معمولا راههای مختلفی برای دستهبندی این فناوریها وجود دارد. یکی از آنها از طریق اندازهی فرمت است: فرمت باریک (یا رومیزی) با پهنای ۲۴ اینچ یا کمتر و فرمت پهن با پهنای بیشتر از ۲۴ اینچ (این اندازهی سطح چاپی است نه خود چاپگر).

راه دیگر با استفاده از یک سیلندر در مقابل ترکیب پلاتری (plotter) انجام میشود (این روش مبتنی بر پلاترهای اورجینال CAD است که در تولید و چاپ جداول و گرافیکهای رایانهای کاربرد دارد.) در عوض آنچه که من برگزیدهام این است که آنها بر اساس ویژگیهای تصویری اصلیشان جمعآوری کنم. (توجه کنید که تولیدات، برندها و مدلهای متعلق به زمان نوشتن کتاب میباشد.)

چاپ دیجیتالی عکس

کمی قبلتر، صرف نظر از فرآیندهای چاپی IRIS، عکاسانی که میخواستند از فایلهای دیجیتالی خود، آثار خود را به چاپ برسانند مجبور بودند یک نگاتیو میانی یا اسلایدی با دستگاه ضبط کنندهی فیلم بسازند و سپس برای ظهور تصویر چاپی نهایی از یک دستگاه بزرگ کننده استفاده نمایند. اما در سال ۱۹۹۴، نسل جدیدی از چاپگرها به بازار آمد که میتوانست تصویر را مستقیما از یک فایل دیجیتالی و بدون نیاز به اسلاید چاپ کند. صنعت پردازش تصویر همیشه رو به پیشرفت بوده است.

من این بخش را به دو گروه تقسیمبندی میکنم:
چاپ دیجیتالی عکس واید فرمت
فرآیند دیجیتالی عکس.

چاپ دیجیتالی عکس واید فرمت

این برترین خروجی عکس با تن پیوسته و همگون است و شما تنها این دستگاههای گران قیمت را برای انجام اینکارها در عکاسخانهها، دفاتر خدمات فنی و «مراکز تصویرسازی» پیدا میکنید (برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به نحوهی کار چاپکاران بیرونی به فصل ۱۰ از کتاب چاپ دیجیتال بروید). من از اصطلاح «چاپ دیجیتالی عکس» خوشم میآید. دیگران از واژه هایی مانند «cپرینت دیجیتال» یا «چاپ لیزری عکس» استفاده میکنند، هرچند که تمامی دستگاهها از لیزر استفاده نمیکنند.

چگونه این دستگاه کار میکند؟

با استفاده از لیزرهای سهرنگی (قرمز، سبز، آبی) یا دیودهای نورپخش کن(LEDS)، این چاپگرهای واید فرمت قادرند بر روی کاغذهای معمولی و حساس به نور که در شرایط معمولی آزمایشگاه ساخته شدهاند، تصاویری با وضوح تصویر فوقالعاده چاپ میکنند.

در اینجا به هیچ وجه تصویر ترام گذاری، هافتینگ یا دیترینگ نمیشود.
دورست (Durst) ایتالیایی الاصل این نوع از چاپگرهای دیجیتالی را رواج داد و اکنون علاوه بر مدلهای تِتا (Theta) و زِتا (zeta)، مدلهای دیگری از تصویرساز دیجیتالی و لیزری Lambda وجود دارد که هر کدام بازار مخصوص به خود را دارند.

با استفاده از یک منبع تغذیهی رول کاغذ، کوچکترین این چاپگرها (مدل Lambda76) قادر است یک تصویر ۳۱ اینچی را در ۱۶۴ فوت چاپ کند و بزرگترین آنها (Lambda130/131 که در دفاتر مرکزی National Geographic Magazine به کار میرود) میتواند یک تصویر ۵۰ اینچی را در ۱۶۴ فوت به چاپ برساند. حتی میتوان تصاویر بزرگتر را در قالب بخشهای مجزا چاپ کرد. دو وضوح تصویر ۲۰۰ یا ۴۰۰dpi میتوانند وضوح تصویر ظاهری ۴۰۰۰dpi را به بار آورند.
اگر عمق رنگ ورودی چیزی در حدود ۲۴ بیت باشد، خروجی با استفاده از لیزرهای RGB به ۳۶ بیت میرسد تا کاغذ عکاسی به مرحلهی نوردهی برسد. تقریبا ۸۰۰ چاپگر لامبدا (Lambda) در سراسر جهان نصب شدهاند.

اندازه های خروجی

ماکسیمم اندازهی خروجی Oce’ Light Jet 430 چیزی در حدود ۵۰×۱۲۰ اینچ است و مدلهای جدیدتر ۵۰۰xL میتوانند تا ۷۶ اینچ هم پیش بروند (مدل قدیمیتر ۵۰۰۰ میتوانست نهایتا یک تصویر ۹۷۴۹× اینچی را به چاپ برساند) وضوح تصویر مکانی هم ۲۰۰dpi یا ۳۰۰dpi با یک وضوح تصویر ظاهری ۴۰۰۰dpi است. چاپگر Light Jet برای نمایش یا نوردهی از لیزرهای سه تایی RGB و برای کنترل کاغذ یا سطح چاپی از یک سیلندر ۲۷۰ درجهی درونی که آبکاری شده است استفاده می کنند. (این سطح چاپی یا کاغذ در داخل سیلندر متحرک است و یک آینهی چرخان نور لیزر را به مواد عکاسی میتاباند)

دیگر چاپگر بسیار بزرگ و کاربردی، ZBE chromira است که به جای لیزر از نورهای LED استفاده میکند. این تصویر از طریق یک پردازشگر جداگانه در شرایط نرمال RA-4 به وجود میآید. در اینجا دو مدل و دو اندازه وجود دارد: ۳۰ یا ۵۰ اینچی بدون هیچ محدودیت طولی. دست یافتن به وضوح تصویر ۳۰۰ppi (وضوح تصویر بصری ۴۲۵ppi با فناوری تقویتی ZBE) نیازمند یکی دیگر از سخت افزاری گران قیمت است، در نتیجه تنها یکی از آنها در هر عکاسی یا دفتر فنی وجود دارد.

فرآیند دیجیتالی عکس (مینیلبهای دیجیتالی Digital Minilab)

چاپ دیجیتالی عکس به دستگاههای بسیار بزرگ و پرکاربرد محدود نمیشود. در واقع، شاید شما متوجه آن نشوید اما اکثر عکاسیها و کارگاههای کوچک عکاسی امروز از همین فناوری برای چاپ عکسهای مختلف، از عکس مادربزرگ گرفته تا عکسهای حرفهای استفاده میکنند و این عکسهای ساختهی همین «مینیلبهای دیجیتالی» در همهجا، مغازههای بزرگ و کوچک، داروخانهها و…. یافت میشود.

طرز کار:

مینیلبهای دیجیتالی ساختهی آگفا، نورلیتسو و فوجی که به عنوان استانداردی در بسیاری پردازشگرهای جدید آنلاین و آزمایشگاههای بررسی تصویر صحنه پذیرفته شدهاند در فصل ۱۰ توضیح داده میشود. فوجی فرونتیر (Fuji Frontier) (شکل ۱۸-۲) اولین مینیلب دیجیتالی بود که در بازار خردهفروشان مورد استفاده قرار گرفت. این مینیلب، یک سیستم کاملی است که اطلاعات ورودی را از فیلم، دوربین دیجیتال، وسیلهی دیجیتالی یا تصاویر (به کمک اسکنر) میگیرد و از طریق انجام فرآیندهای شیمیایی آنها به ابزار یا تصاویر دیجیتالی تبدیل میکند.
مدلهای متفاوتی از فوجی فرونتیر (Fuji Frontier) وجود دارد و بزرگترین خروجی آنها تصاویر ۱۵×۱۰ اینچی است.

چاپ دیجیتالی عکس برای چه و برای کی؟

عکاسان عکسهایی که با فرآیندهای دیجیتالی به چاپ میرسند، دوست دارند چون این عکسها شبیه عکسهای واقعی اند.
در واقع، اینها عکسهای واقعیاند! لاری برمن، عکاسی که نمایشگاههای دورهای برگزار میکند، کار چاپ اکثر تصاویر خود را با چاپگر دیجیتالی نوریتسو (Noritsu) در خانهی خود انجام میدهد. برمن برای یک تصویر ۱۸×۱۲ تنها ۹۹/۲ دلار میپردازد که با این مقدار میتواند دو تصویر ۱۰×۸ هم چاپ کند. هزینههای تصاویر بزرگ لامبدا، لایت جت و کرومیرا تفاوت بسیاری با هزینهی تصاویر تاریکخانههای نمناکِ عکاسیهای معمول دارد، اما به زودی نسخههای دیجیتالی جایگزین نسخههای قدیمی میشود، چون تولید مواد آنها محدود شده است.

ایراد اصلی چاپ دیجیتالی این است که تنوع و انتخاب کاغذ در آن محدود است و شما نمی توانید خودتان به تنهایی کار چاپ را انجام دهید چون دستگاهها گرانتر از آن هستند که شما قادر باشید خود، کار چاپیتان را به انجام رسانید.

تصعید رنگی (Dye Sublimation)

تصعید رنگی (که «انتقال حرارتی پخش رنگ» یا به طور خلاصه «دای ساب dye sub» نامیده میشود) در چاپ عکسهایی با کیفیت بالا یا چاپ فوری دیجیتالی (و نمونه گیری پیش از چاپ) کاربرد دارد.
چاپ «دای ساب» بین عکاسان، طرفداران وفاداری دارد که آن را به چاپ جوهرافشانی ترجیح میدهند.

طرز کار:

با دای ساب، یک نوار تک رنگی که حاوی رنگینه است توسط یک قسمت حرارتی ویژهای که عرض کاغذ را میپیماید حرارت داده میشود. این قسمت حرارتی از اجزای کوچک بسیاری تشکیل شده که وقتی گرم میشوند رنگینه را در همان محل تبخیر (تصعید) میکنند. سپس، این لکهی رنگی بخار شده جذب سطح کاغذ میشود.

از آنجا که کاغذ برای به وجود آوردن تصویر نهایی، رنگهای سایان، قرمز، زرد و گاهی مشکی را از طریق نوارهای رنگی تک به تک دریافت میکند، در نهایت این طبقهبندی رنگی، تصویر همگون و پیوستهای را پدید میآورد. وضوح تصویر چاپگرهای دای ساب چیزی در حدود ۳۰۰dpi یا کمی بیشتر است اما آنها میتوانند به دلیل همین طبقهبندی رنگی و روش پخش رنگ یا «تیره کردن» کاغذ، تصاویر همگونی خلق کنند. بعضی دایسابها پس از مرحلهی عبور نوار تکرنگی، لایهی محافظی را (یک لامینت uv شفاف) به عنوان مرحلهی چهارم و نهایی به کل جریان اضافه میکنند.

بعضی نمونههای چاپگرهای دایساب عبارتند از: Olympus p-440 , p-10، Kodak pro8500، photo printer 6800 و sony Dpp-Ex50.

دایساب: برای چه و برای چه کسانی؟

دایساب بین عکاسان مبتدی و حرفهای که خواهان رسیدن به یک تصویر حرفهای، پیوسته و با کیفیت هستند طرفداران بسیاری پیدا کرده است. در این روش سرعت چاپ میتواند خیلی بالا باشد: ۲۰ ثانیه در هر ۷×۵ در چاپگر کداک ۶۸۰۰ یا ۷۵ ثانیه در ابعاد کوچکتر در مدل Olympus p-440. هم چنین بعضی تصاویر چاپی نسبت به تصاویر جوهرافشانی در مقابل خراش مقاومترند.

در کنار مزیتهایی چون کیفیت بالای عکس در مقابل دیدگان بدون حفاظ، معایبی هم وجود دارد. از جمله هزینهی بالا برای چاپ تصاویر بزرگتر یا چاپگرهای تخصصی. مثلا قیمت چاپگر کداک مدل ۶۸۰۰ که برای عکاسان و استودیوها طراحی شده، چیزی در حدود ۳۰۰۰ دلار است که این بالاترین قیمت برای مواد مصرفی، کاغذهای مخصوص محدود و نوار را سبب میشود. (تنها مات و براق)

الکتروفتوگرافی (کپی رنگی / لیزر رنگی)

الکتروگرافی که به آن زیروگرافی (xerography) هم میگویند («زیرو» برای خشک، «گرافو» برای تصویر) شامل استفاده از تونرهای خشک و چاپگرها یا دستگاههای کپی لیزری میباشد.

طرز کار:

تعداد بسیاری از لیزرهای رنگی از لیزرهایی با ضخانت تارمو استفاده میکنند تا تصویر پنهان را روی چهار سیلندر چرخان حک نمایند. (یک سیلندر برای هر چهار رنگ چاپی، شکل ۲۰-۲)

سیلندرها، تونرهای رنگی پلاستیکی و خشک را که با برق شارژ شدهاند را جذب و سپس تصویر را به یک تسمهی انتقالی میانی و از آنجا به کاغذی که در آن تصویر و تونرهای رنگی ذوب میشوند منتقل میسازد. بعضی چاپگرهای لیزری، تونر را مستقیما و بدون نیاز به واسطه به کاغذ منتقل میکنند.
دستگاههای قدیمیتر در یک زمان تنها یک لایه/ رنگ را نشان میدهد؛ اما حال گرایش به سمت چاپ «تک مسیری single pass» است که سرعت فرآیند را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد. به طور نمونه ماکسیمم اندازهی خروجی، تصویر با ابعاد ۱۸×۱۲ اینچ است. اما با این حال Xerox phasel 77850 قادر است از کارت پستالهای ۶×۴ اینچی گرفته تا بنرهای ۴۷×۱۲ اینچی را چاپ کند و در بعضی چاپگرها، تصویرسازی لیزری جایگزین دیودهای نورپخش کن میشود (LED).

وضوح تصویر اکثر لیزرهای رنگی امروز dpi 1200×۱۲۰۰ است و آنها برای نمایش رنگی تصویر از ترکیبی از ترامگذاری هافتنی و استوکستیک استفاده میکنند. (به اطلاعات داده شده در بخش ترامهای هافتنی و استوکستیک مراجعه کنید.)
نمونههای چاپگرهای الکتروفتوگرافی که لیزرهای رنگی را در خود جادادهاند عبارتند از:
Konica Minolta Magi color , canon cLc , Xerox phaser

الکتروفتوگرافی: برای چه و برای چه کسانی؟

چاپگرهای رنگی لیزری که سابقا از آنها به عنوان چاپگرهای نمونهگیری در بخشهای پیش از چاپ و عملیات چاپی و تولیدی استفاده میشد، امروزه به سریعترین دستگاههای چاپی بدل شدهاند که در دفاتر چاپی و شرکتها مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین از آنها به عنوان دستگاههای خروجی رنگی اصلی در بخش هنرهای گرافیکی و استودیوهای طراحی و اخیرا توسط هنرمندان، مخصوصاً عکاسها مورد استفاده قرار میگیرد.

ستدوسمن، عکاس هندی این نوع دستگاه خروجی را دوست دارد و میگوید: «برای عکاسان، این دستگاه تقریبا کاملی است. من از این دستگاه در قالب تن پیوسته استفاده میکنم که تصویری همگون و یکدست به وجود میآورد و در آن هیچ نقطهای دیده نمیشود.»

چاپ الکترو فتوگرافیک با تصاویر ۱۰×۸ و با قیمتی کمتر از ۰۰/۱ دلار سریع و مقرون به صرفه است و در آن میتوان تصاویر را با استفاده از سطوح چاپی مانند کاغذ مات و کاغذهای چاپی تجاری به چاپ رساند. فیلیپ بازاری عکاس میگوید: « اگر شما بخواهید با یک چاپگر لیزری، تصاویری با بهترین کیفیت داشته باشید، باید از کاغذ خیلی صاف و سفید استفاده کنید.»

اگر شما خودتان کار چاپ را انجام میدهید، ایراد اصلی الکتروگرافی، محدودیت در اندازهی خروجی (معمولا ۱۸×۱۲ اینچی) و هزینهی بالای اولیه دستگاههاست. وقتی از زاویهای به سطح نگاه میکنیم، مخصوصا در کاغذهای براق یا اندود شده، آن را برجسته میبینیم اما رنگها میتوانند بسیار درخشان، زنده و اشباع شده باشند. بنابر روش ترامگذاری و وضوح تصویر به کار گرفته شده، گاهی اوقات ممکن است خطوط یا نقاط هافتنی در تصاویر دیده شود (شکل ۱۷-۲ ابتدای این فصل)

جوهر افشان

اگر شما برای داشتن اختیار و آزادی بیشتر در انتخاب نوع و مارک چاپگر، جوهرها، کاغذها، اندازهها و پشتیبانی سخت افزاری و نرم افزاری، از روش جوهرافشان استفاده کنید، بیراهه نرفتهاید. چاپگرهای عکس و چاپگرهای نمونهگیری وجود دارند که شما نام جوهرافشان را بر آن نهادهاید. از زمانی که کیفیت مطرح شده است، من وضوح تصویر بالای تصاویر چاپگرهای رومیزی حرارتی و پیزوی جوهرافشانی را روی کاغذهای براق و نیمهبراق دیدهام که با هرگونه عکس چاپی سنتی رقابت میکند و حتی از آن پیشی میگیرد. به علاوه بعضی ترکیبات تصاویر جوهرافشانی، پا را فراتر از استانداردها نهاده و در جریان چاپ عکس رنگی به طول عمر و ماندگاری تصویر منظور میپردازد.

به طور خلاصه میتوان گفت جوهرافشانها از جوهرپخشکنهایی (nozzle) استفاده میکنند تا میلیونها قطرهی کوچک جوهر را به روی سطح که معمولا کاغذ است بپاشند. دستگاههای قدیمیتر یک فرم دیجیتالی مشخص داشتند اما امروزه با چاپگرهای جدید میتوان تصاویر جوهرافشانی را با کیفیت بالا برای مقاصد عملی مختلف چاپ کرد.
در اینجا، فناوریهای جوهرافشان به دو گروه اصلی تقسیم میشوند: «جریان مداوم» و «قطرهای (drop-on-demand)» که خود به بخشهای حرارتی، پیزوالکتریک و تنپلات تقسیم میشود

فوجی پیکتوگرافی (Fuji pictography)

بسیاری از عکاسیهای برجسته و استودیوی رتوش عکس، مخصوصا آنهایی که درگیر مد و زیباییاند، از چاپگر فوجی پیکتوگرافی استفاده میکنند (مدلهای ۴۵۰۰ و ۳۵۰۰) تا نمونهها و تصاویری با کیفیت بالا خلق کنند که به آنها «تصویر فوجیکس» هم گفته میشود. پیکوگرافی از یک جریان چهارمرحلهای منحصر به فرد استفاده میکند (شکل ۱۹-۲). ی

ک برگ از کاغذ «دهنده»ی حساسِ عکاسی را در معرض دیودهای لیزری(LD) قرار میدهند. سپس کمی آن راتر میکنند تا با حرارت، تصویر رنگی را روی کاغذ دهنده ایجاد کنند. سپس از آن، تصویر رنگی تحت فشار و گرما به کاغذ «گیرنده» منتقل میشود. در نهایت، کاغذ دریافتی با رنگهای منتقل شده از کاغذ «دهنده» جدا میشود. این یک کاغذ عکاسی نیست. اگرچه فوجی ادعا میکند که ثبات و دوام آن یکی است. تنها میتوان از یک کاغذ مخصوص فوجی استفاده کرد و با ماکسیمم اندازه کاغذ یعنی کاغذ ۱۸×۱۲ اینچی میتوان دو وضوح تصویر (۲۷۶dpi , 400dpi) داشت (تنها مدل ۴۵۰۰)

 

true
true
true
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


true